Een land ontsnapt niet uit de armoede omdat het volk dat wil, maar omdat de elite daar baat bij heeft. Dat is de centrale stelling van de Vlaamse Oxford-econoom Stefan Dercon, die zijn decennialange ervaring in tientallen ontwikkelingslanden neerschreef in een ontnuchterend boek.
Het is juli 2013. Stefan Dercon, toen hoofdeconoom van het Britse ministerie van Ontwikkelingssamenwerking, woont in Kinshasa een vergadering bij van economische adviseurs van de Congolese regering. Eloquent en strak in het pak geven zij een reeks presentaties over de ontwikkelingsplannen van hun land. De presentaties bevatten alle recepten uit het economische boekje en maken zelfs indruk op Dercon. Maar iedereen in de kamer weet wat ook Dercon weet: van die mooie plannen zal niets in huis komen. Het contrast is groot wanneer Dercon enkele maanden later een soortgelijke vergadering bijwoont in Ethiopië. De plannen zijn minder gepolijst en economisch niet altijd onderbouwd. Maar toch weet Dercon dat Ethiopië zal slagen, wat later ook is gebeurd. Het land zonder bodemrijkdommen werd het vorige decennium de snelste groeier ter wereld. Congo, een schatkamer aan grondstoffen, bleef achteruitboeren en behoort vandaag tot de armste landen. ...
Wil je dit artikel verder lezen?
Trends Partner Content biedt bedrijven, organisaties en overheden de toegang tot het netwerk van Trends. De partners zijn verantwoordelijk voor de inhoud.
'Een woning in Spanje koop je uit passie voor het land'
Ontvang elke middag een update van het belangrijkste economische nieuws in uw mailbox!
© 2022 Roularta Media Group Alle rechten voorbehouden.